گاهی اوقات به نظر میرسد که در دنیایی زندگی میکنیم که حتی عشق هم به یک دستیار نیاز دارد. نه، نه یک دوست مهربان با نصیحتهای خردمندانه، بلکه به چیزی جدید - سبک، مدرن و بلافاصله در دسترس. هر لحظه به این فکر میکنی: چه پیامی برای عزیزت بنویسم که جانش را به لرزه درآورد، مو به تنش سیخ کند و لبخندی تا بناگوش بر لبانش بنشاند؟ و اینجا آنها ظاهر میشوند - ژنراتورهای عشق. یک دکمه را فشار میدهی - و خوشحال کردن عزیزت، فارغ از اینکه چه چیزی در ذهن داری، بسیار آسانتر میشود.
خب، یک ژنراتور چه چیزی میتواند خلق کند؟ آن که احساس نمیکند، دوست ندارد، و من و عزیزم را نمیشناسد. اما سپس در تلاش برای ساختن یک کارت تبریک صرفاً بدیع، اعترافاتی دریافت میکنی که خودت را نیز مجذوب میکند. هیچ کس حتی حدس هم نخواهد زد که این از ذهن شما نشأت نگرفته است. البته، ممکن است به نظر برسد که چنین چیزهایی احساسات را تا حد یک الگو یا کلیشه سادهسازی میکنند. اما همه چیز به این بستگی دارد که چگونه از آن استفاده میکنید. ژنراتورها به شما کمک میکنند شروع کنید، شما را ترغیب میکنند و الهام میبخشند. و حتی اگر عبارت کمی پیش پا افتاده به نظر برسد - مگر نه اینکه ما بارها و بارها همان «دوستت دارم» را میگوییم، فقط به این دلیل که هنوز هم معنای زیادی دارند؟
گاهی اوقات میترسیم که اصیل نباشیم. میترسیم که احساساتمان باید به شکلی خاص و منحصر به فرد بیان شوند؟ اما، راستش را بخواهید، اینکه کلمات از کجا آمدهاند، چندان مهم نیست. مهم این است که آنها بر دل کسی بنشینند. و اگر عشق یک آتش است، پس ژنراتورهای عشق ما میتوانند یک کبریت باشند. نه جایگزینی برای آتش، بلکه یک جرقه ساده که به برافروختن شعله کمک میکند. پس، به عشق و فناوریهایی باور داشته باشید که به شما کمک میکنند کمی شجاعتر و صریحتر باشید.